فناوری های جدید – تکار تراپی و آینده تکار

تکار تراپی چیست؟
استفاده از “حس حرارتی”
همه ما می توانیم با نحوه تعامل خود با دمای محیط خارج از بدن خود ارتباط برقرار کنیم. دما بر احساس ما تأثیر می گذارد و بر خلق و خوی ما تأثیر می گذارد. این می تواند بر خلاف توانایی ما برای به خواب رفتن یا کمک به ما در آن کار کند.

قرار گرفتن در معرض گرم و سرد می تواند به اصلاح قسمت های غیردرمانی بدن (آرتریت، آسیب عروق خونی و غیره) کمک کند. سرما درمانی می تواند التهاب را کاهش دهد، در حالی که گرما درمانی به پاکسازی سموم و پاتوژن ها از بدن کمک می کند.

فناوری های جدید
مدالیته ها در سطوح جدید تکنولوژیکی هستند، روش‌ها و شیوه‌های جدیدی در فناوری به وجود آمده‌اند که در گذشته وجود نداشته‌اند. دستگاه‌های لیزر پرتوان، شاک ویو ، PEMF(درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی)، ماساژ ارتعاشی-ضربه‌ای و دستگاه‌های تخلیه لنفاوی را می‌توان با تنظیمات مختلف و حرکت درمانی برای بهبود نتایج استفاده کرد.
این دستگاه ها اینجا هستند و در کلینیک های فیزیوتراپی مستقر هستند. در حال حاضر انتقال انرژی خازنی و درمان مقاومتی تکار (TECAR)، مدالیته با فرکانس بالا که یک روش درمان گرمای عمیق است گام‌های سریعی در درمان و کاربرد بالینی برداشته است.

TECAR روی فاسیا، لیپیدها، هم در هموگلوبین، اکسید نیتریک، عناصر استرس اکسیداتیو، تشکیل پروستاگلاندین و پروتئین ها و آنزیم های شوک حرارتی در طیف وسیعی از شرایط و بیماری ها تاثیر می گذارد.

نشانه ها عبارتند از:

• کوفتگی (به جلوگیری از چسبندگی کمک می کند).
• کشیدگی یا رگ به رگ شدن ماهیچه ها (به ویژه آنهایی که رباط ها، اعصاب، تاندون ها و غشای سینوویال را درگیر می کنند).
• بورسیت (حتی آنهایی که رسوبات کلسیفیه دارند)
• تنوسینوویت
• آرتریت مزمن
• اختلالات گردش خون (هر شرایطی که نیاز به افزایش جریان خون داشته باشد)
• اختلال عملکرد کف لگن
• بیماری های تنفسی (ویسکوزیته ترشحات را کاهش می دهد) از جمله سینوزیت.

توانایی شما برای هدایت جریان گرمای عمیق‌تر و یکنواخت‌تر (نه فقط سطحی) در بدن به هدایت جریان انرژی (یعنی بار به میتوکندری، چقدر خوب می‌تواند سموم و عوامل بیماری‌زا را پاک کند) کمک می‌کند و منجر به این می‌شود که بدن بخوبی بتواند خود را اصلاح و درمان کند. این درمان هیجان انگیز است.

کاری که تکار تراپی انجام می دهد
تکار تراپی به عنوان یک روش الکتروتراپی جایگزین و همراه درمان دستی عمل می کند. گرمای عمیق و نافذی تولید می کند که بر برون سلولی، درون سلولی (جزء آبی پلاسما، آب و چربی ها) و ماتریکس فاسیال (اسید هیالورونیک) تأثیر می گذارد. گردش خون و اکسیژن را در بدن افزایش می‌دهد که بر بسیاری از واکنش‌ها (به عنوان مثال دمای آب، غشای سلولی (اسید چرب)، O2، تکانه‌های عصبی و موارد دیگر) تأثیر می‌گذارد و انعطاف‌پذیری صورت و عروق را افزایش می‌دهد. تسکین درد را فراهم می کند و نیازهای بیولوژیکی خاص مانند التهاب با درجه پایین یا درجه بالا و آسیب به عروق ریز، فاسیا، تاندون، غضروف، ماهیچه و استخوان را هدف قرار می دهد و درمان شخصی ارائه می دهد.

مطالعه موردی شخصی
بنا بر تجربه شخصی، گزینه‌های گرما و درمان عمیق TECAR باعث بهبود حرکت مفصل می‌شود و سفتی عضلات و مفاصل را بهتر از روش‌های مشابه برطرف می‌کند. من یک روز جمعه بعد از ظهر یک تکار تراپی برای کمرم انجام دادم که بر روی فاسیای توراکولومبار مربوط به سفتی و درد ناشی از یک برنامه تمرینی جدید که صبح پنجشنبه و جمعه انجام دادم متمرکز بود.

آن شب، متوجه مقداری گرما در منطقه شدم که تا شب ادامه داشت (احساس عمیق بود نه سطحی). روز بعد، به وضوح احساس کردم که کشش فاسیای توراکولومبار رو خیلی بهتر و عمیق‌تر از همیشه انجام می‌دم. بازیابی و بهینه سازی انعطاف پذیری دیواره سلولی و عروقی/فاسیایی، اساس بهبود مناسب و پیشگیری از آسیب های اسکلتی عضلانی هست. کاهش انعطاف پذیری فاسیا به ایجاد بسیاری از اختلالات مزمن کمک میکنه. بازیابی حرکات از دست رفته اولویت کار منه و می بینم که تکار چطور در رسیدن به این هدف کمک می کنه.

تکار تراپی: گرما درمانی عمیق با کاربردهای گسترده

درمان TECAR نوعی گرما درمانی پیشرفته است که به طور مستقیم با پوست تماس پیدا می کند و نه از روی لباس. این دستگاه از طیف متنوعی از اپلیکاتورهای دستی و ثابت مانند پدهای الکتریکی، صفحات با اندازه های مختلف و حتی ابزارهای IASTM استفاده می کند. همه این اپلیکاتورها انرژی تولید می کنند که منجر به ایجاد گرما در بدن می شود. من به عنوان درمانگر می توانم احساس بیمار را از کمترین حس تا گرما و حرارت کنترل کنم. درمان تکار عمیق ترین نوع گرما درمانی در دسترس درمانگر و بیمار است.

سه دلیل برتر برای استفاده از تکار:

1. تسکین درد: درد شایع ترین علامتی است که بیماران به من گزارش می دهند. برای بررسی TECAR، بیش از 500 جلسه تکارتراپی را روی بیمارانم انجام دادم. اکثر آنها بیماران مبتلا به درد مزمن بودند. من از تکارتراپی با هدف بهبود سلامت رگ های خونی و جریان خون به عضلات، تاندون ها، رباط ها، اعصاب و مفاصل استفاده کردم.

اهداف من شامل:

• تحریک مکانیسم های ضد درد
• بهبود دامنه حرکتی از دست رفته

به طور کلی، پاسخ بیماران به درمان بسیار مثبت بود.

2. گرما درمانی برای جریان خون و سلامت عروق: کمبود اکسیژن در بافت ها یک وضعیت بسیار دردناک به نام ایسکمی است. تکارتراپی جریان خون را بهبود می بخشد، متابولیت های التهابی حاد و مزمن را از ناحیه آسیب دیده خارج می کند تا بافت موضعی بتواند ترمیم شود. تکار عروق رسانی به بافت نرم را بهبود می بخشد. اکسیژن رسانی را تحریک می کند که امکان نئو-آنژیوژنز (رشد رگ های خونی جدید) را فراهم می کند.

همچنین اثر زهکشی (مایعات آلی مانند پلاسما، لنف، سایر اجزای خون، O2 و ماتریکس استخوانی) را ایجاد می کند، رگ های منقبض شده (لنف، خون، اگزودات و غیره) را باز می کند و اجازه می دهد سموم ها از ناحیه درمان “زهکشی” شوند. اگر کانال های زهکشی مسدود شوند، نتایج بهبودی به خطر می افتد.

3. گرما درمانی برای تسکین درد: تکار یک لمس دلپذیر بافتی است. احتمالاً فیبرهای C را در فاسیای سطحی و عمیق تحریک می کند و بر اینسولا (بخشی از مغز مرتبط با درک داخلی بدن) تأثیر می گذارد. گرما درمانی به دلیل خاصیت آرامش بخش شناخته شده است.

گرما درمانی برای فاسیا: اسید هیالورونیک (هیالورونان یا HA) یک گلیکوزآمینوگلیقان آنیونی بدون سولفات است که به طور گسترده در بافت های همبند، اپیتلیال و عصبی توزیع شده است. تجزیه پیوندهای گلیكوزیدی، منجر به HA با وزن مولکولی پایین‌تر با ویسکوزیته پایین‌تر می‌شود، که با حرارت در دماهای مختلف از 37 تا 60 درجه سانتی‌گراد و برای دوره‌های زمانی و فشار مشخص قابل انجام است. تخریب بافت فاسیای انبوه با مدت زمان دما و فشار گرما افزایش می یابد.

به این ترتیب، تکار می تواند سفتی فاسیال را بهبود بخشد، سفتی عضلات را کاهش دهد و دامنه حرکتی را افزایش دهد. من تأثیر کشش فاسیال را به خصوص اگر در طول درمان یا بلافاصله بعد از جلسه تکارتراپی انجام شود، دیده ام. کشش بر سلامت عروقی با کاهش سفتی شریانی تأثیر خواهد گذاشت. افزایش جریان خون می تواند تولید اکسید نیتریک (NO) را افزایش دهد و تشکیل گرما بر اکسیداسیون لیپید و برهمکنش های غشای سلولی نیز تاثیر می گذارد.

آینده TECAR درخشان به نظر می‌رسد. در ادامه شاهد پیشرفت‌های زیر خواهیم بود:

• پروتکل‌های شخصی‌سازی‌شده: تکارتراپی برای هر فرد و انواع مختلف بافت‌ها تنظیم خواهد شد. اپلیکاتورها با دستورالعمل‌های حرکتی خاص برای شرایط مختلف تجویز می‌شوند.
• برنامه‌های اختصاصی بیمار/بیماری: دستگاه‌های TECAR، مشابه با توصیه‌های درمان لیزری، برنامه‌های درمانی مخصوص هر بیمار و بیماری را ارائه خواهند داد. در حال حاضر، اطلاعات و دوزهای درست برای شرایط خاص کمابیش در دسترس نیستند.
• تعامل با سایر روش‌ها: TECAR به خوبی با تکنیک‌های دیگر مانند حجامت (تحریک سیستم لنفاوی)، لیزر (تحریک میتوکندری) و شوک‌ویو (تحریک غشای سلولی) هماهنگ می‌شود.

پس درنگ نکنید! TECAR ابزاری کارآمد و آینده‌دار برای درمان‌های مختلف است. با پیشرفت‌های تکنولوژیکی در آینده، شاهد اثرات به مراتب بهتری از این روش درمانی خواهیم بود.